กุฎ, กุฎา หมายถึง [กุด, กุดา] (กลอน) น. ยอด เช่น มัชฌิมากุฎาประมาณ.(สมุทรโฆษ). (ป., ส. กูฏ).
น. เรือนยอดเช่นปราสาท เช่น ธก็แต่งกุฎาคาร ปราสาท. (ลอ.).
น. ยอด เช่น กุฎาธารธาษตรี. (ยอพระเกียรติ ร. ๒).
น. กระท่อมที่อยู่ของนักบวช เช่น พระภิกษุ, เรือนหรือตึกสําหรับพระภิกษุสามเณรอยู่. (ป., ส. กุฏิ).
ดู กระฎุมพี. (ป. กุฏุมฺพิก; ส. กุฏุมฺพินฺ).
น. โรคเรื้อนซึ่งทําให้อวัยวะเช่นมือและเท้ากุดเหี้ยนไป. (ป.).
(แบบ) น. เสื้อชนิดหนึ่ง เช่น ห่มกุฏไตขอหง้า, โกตไต ก็ว่าเช่น ห่มโกตไตอวดอ้าง. (พยุหยาตรา). (เทียบอิหร่าน และตุรกี ว่า เสื้อกั๊กสําหรับทหาร).
[กุด, กุดติ, กุติ] น. เรือนหรือตึกสําหรับพระภิกษุสามเณรอยู่.(ป., ส.).